گروه سیاسی-رجانیوز: هشتمین برنامه ثریا با عنوان "انقلاب ادامه دارد" با موضوع دستاوردهای فضایی ایران اسلامی و با حضور مهندس نوید مقصودی، پژوهشگر و نویسنده حوزه فضایی، دکتر فتحالله امی، رئیس پژوهشگاه هوافضا وزارت علوم و دکتر علیاکبر گلرو، قائم مقام و معاون توسعه و برنامهریزی راهبردی سازمان فضایی ایران بر روی آنتن شبکه اول سیما رفت.
به گزارش رجانیوز هشتمین شب از ویژه برنامه "انقلاب ادامه دارد..." حال و هوای متفاوتی داشت چراکه در حین بررسی دستاوردهای فضایی انقلاب اسلامی، متخصصین و نخبههای فعال در این عرصه از به حاشیه رفتن این صنعت در تصمیمات و سیاستگذاریهای دولت گلایه کردند و نارضایتی خودشان را از عدم توجه دولت به این صنعت ابراز کردند.
نوید مقصودی در ابتدای برنامه با ارائه اسلایدهایی به دستاوردهای فضایی ایران پرداخت و اظهار داشت: ماهواره سینا ماهوارهای است که روسها برای ما ساختهاند و در مدار قرار گرفت؛ اما اولین ماهوارهای که خودمان ساختیم و خودمان پرتاب کردیم ماهواره امید است.
در ماهواره سینا روسها به ما اجازه ندادند که جلو برویم و ببینیم که چه کار میکنند
وی در خصوص اهمیت این موضوع که خودمان پرتابگر داشتهایم، خاطرنشان کرد: ما قبلا ماهوارههایی داشتیم که مانند ماهواره مصباح به دور دنیا رفته است اما پرتاب نشده است که این به ویژگیهای چند بعدی فضایی بازمیگردد یعنی شما ماهواره دارید ولی بنا به ملاحظه برایتان پرتاب نمیکنند و پول هم مشکل را حل نمیکند چراکه هوافضا اطلاعاتی امنیتی دارد.
محسن مقصودی، مجری ثریا اظهار داشت: حتی در همان ماهواره سیناهم روسها بسیاری از اطلاعات را به ماندادند و اصلا اجازه ندادن جلو برویم و ببینیم که چهکار میکنند و از زمانی که خودمان توانستیم پرتاب بکنیم، توانستیم به دانش کامل برسیم.
نوید مقصودی اظهار داشت: در خصوص ماهواره نوید به نکتهای که باید اشاره کرد این است که سال 84 در شورایعالی فضایی تصمیم گرفته شد که سه پروژه دانشجویی تعریف بشود و سه تا از دانشگاههای کشور مسئول شدند تا ماهواره بسازند؛ اولین ماهواره که آماده شد ماهواره نوید بود. این کار بسیار سرمایهگذاری درستی بود یعنی زمانی که ما در سال 76 وارد دانشگاه شدیم اصلا نمیدانستیم که ماهواره چیست اما زمانی رسید که دانشجوهایی در این پروژه کار کردند و یک تجربه کاملا واقعی داشتهاند.
حساسیت غربیها به این دلیل است که فناوری ماهوارهبرها با بالستیک گره خورده است و این برای ایران اقتدار آور است
این پژوهشگر حوزه فضایی گفت: اگر بخواهید یک شیئی را در مدار زمین قرار بدهید به ماهوارهبرها نیاز دارید که آن را با یک سرعتی تنظیم کنید تا در مدار بچرخد که این کار را ماهوارهبر انجام میدهد و ماهوارهبر چیزی جز یک راکت نیست لذا فناوری ماهوارهبر با فناوری بالستیک گره خورده است و حساسیت غربیها نیز از همینجا شروع میشود
وی افزود: هیچ شکی وجود ندارد که برنامه فضایی برنامه شفاف و صلحآمیزی است و بطور مثال روسها بالغ بر 2000پرتاب داشتهاند و آمریکاییها حدود 1500 پرتاب کردهاند اما حساسیتی که غربیها دارند این است که کشوری که بتواند ماهواره در مدار بگذارد، اقتدار خاصی دارد.
نوید مقصودی تاکید کرد: صنعت یک ویژگی دارد که آزمایش برابر است با ماموریت؛ شما در صنعت هوایی، هواپیما را در تونل باد میارید و غیره تا آن را آزمایش میکنید اما در صنعت فضایی اینگونه نیست و باید ماهوارهبر و ماهواره پرتاب شوند تا آزمایش شوند بنابراین روندی است که باید بیشتر روی آن وقت و هزینه گذاشت.
درساختار فضایی بعد از 22 دوسال دوباره به صفر رسیدیم!
این پژوهشگر فضایی در خصوص روند بخشهای سازمانی، گفت: اگر بخواهیم خلاصه بگوییم باید بگوییم که این ساختار در مجموع چهار، پنج بار به هم ریخته و عوض شده است؛ پژوهشکده هوافضا سال 72 زیر نظر وزارت علوم شروع به فعالیت کرد، 84 سازمان فضایی شد و یک روند ادغام و بزرگ شدن ایجاد شد که منجر شد به یک سازمان فضایی بزرگ با کلی نیروی انسانی ولی بنا به دلایلی الان دوباره به نقطه صفر رسیدیم و ساختار مثل همان ابتدای کار شده است و اینها را بگذارید کنار افزای استعداد دانشجویان و اینکه بخش خصوصی هوافضا در کشور پا گرفته است و منتظر این است که اولویت دستگاههای دولتی به این سمت برود اما دوباره ساختار در حد یک معاون وزیر شد!
نوید مقصودی تاکید کرد: نکتهای که وجو دارد این است که در اواخر جنگ نیاز شد که باید آموزش راهاندازی بشود؛ نیروی انسانی در حوزه هوافضا یکی از منابع اصلی قدرت است و اسلایدها نشان میدهند که در آن سالها که یک عزم ملی ایجاد شده، در کنار آن نیروی انسانی خوبی جذب شده یعنی آن تبلیغات و اولویتی که به این حوزه داده شد باعث شد خیلی از دانشجوها به این حوزه بیایند و الا با یک تعدای دانشآموخته باهوش و توانمند سروکار داریم که باید برای آنها ظرفیتسازی بکنیم.
هرچه در علوم فضایی سرمایهگذاری کنیم، بهره بیشتری میبریم
دکتر فتحالله امی، رئیس پژوهشگاه هوافضا وزارت علوم در پاسخ به این سوال که باتوجه به اینکه آخرین پرتاب ما سه سال پیش بوده است، آیا با فاصله سه سال پرتاب، میتوانیم بگوییم که در حوزه فضایی پیشرفت چشمگیری داریم یا خیر و یا اینکه اصلا باید هر یک سال، سه پرتا داشته باشیم، اظهار داشت: علوم فضایی مانند سایر علوم است و هرچه شما سرمایهگذاری کنید بهره میبرید و به این دهها عامل بستگی دارد؛ ما در دهه 60 پیشرفت خوبی در موضوع فضا داشتهایم و باتوجه به اینکه در فناوری فضایی هیچ سابقهای نداشتهایم بطوریکه وقتی بنده با همافرانی که به آمریکا میرفتند و دوره میدیدن، صحبت میکردم، میگفتند که وقتی در کلاسها بحث به موضوعات فناوری فضایی میرسید ما را از کلاس بیرون میکردند که این اتفاق برای قبل از انقلاب است.
وی افزود: بعد از انقلاب یکی از برکات پنهانی که جنگ داشت، توسعه فناوری فضایی بود چراکه ما مورد صدمه موشکهای فضایی قرار گرفتیم و به ناچار از سال 65 که تهران موزد اصابت موشکهای فضایی قرار گرفت، این موضوع مطرح شد که فعالیت فناوری فضایی شروع بشود و این کار انجام شد، خصوصا از سال 67 به بعد که اولین تست موفق اولین موشک فضایی در ایران در سال 70 انجام شدکه شهید طهرانی مقدم آن را انجام داد.
وقفه سال هفتاد در سازمان فضایی به دلیل معطوف شدن بودجه به سازندگی بود
دکتر امی خاطر نشان کرد: در سال 70 یک وقفهای ایجاد شد چراکه بودجه متوجه سازندگی کشور بعد از جنگ شد و حرکت فعالیت فضایی بعد از اولین پرتاب حالت پیلوت پیدا کرد اما مجددا سال 80 فعالیتها مورد توجه قرار گرفت که منجر به اولین پرتاب در سال 87 شد و یک گام بلندی در فناوری فضایی بود.
رئیس پژوهشگاه هوافضا وزارت علوم خاطرنشان کرد: فعالیت فضایی مانند فعالیتهای دیگر مثل نانو است و شما هرچقدر اعتبارات را بیشتر در آنجا متمرکز کنید بهره بیشتر میبرید؛ حالا عواملی اقتصادی و سیاسی باعث میشود که در کار شما وقفه ایجاد بشود. اگر ما سه روز یکبارهم پرتاب داشته باشیم دیر است منتهی باید شرایط آن باید از همه جهت فراهم باشد.
آیا اختصاص تنها 7درصد بودجه پروژههای فضایی به معنای تطیل کردن برنامههای فضایی نیست؟
محسن مقصودی خطاب به دکتر علیاکبر گلرو گفت: ما با متخصصین مختلف در حوزه فضایی صحبت میکردیم که ببینیم واقعیت چیست؛ همه دوستان حرف دلشان این بود که خیلی از پروژهها روی زمین مانده است کماینکه هفته گذشته هم دکتر منطقی، رئیس مرکز ملی فضایی در گفتگوی ویژه خبری اعلام کرد در دوسال اخیر تنها 7درصد از بودجه پروژههای مصوب برنامههای فضایی کشور اختصاص داده شده است؛آیا این به معنی تعطیل کردن پروژهها نیست و آیا واقعا حوزه فضایی، اولویت دولت و سیاستگذاران هست یا خیر؟
دکتر علیاکبر گلرو، قائم مقام و معاون توسعه و برنامهریزی راهبردی سازمان فضایی ایران در پاسخ به این سوال گفت: در اینکه بودجه بخش فضایی کشور آنگونه که مورد نظر متخصصان فضایی نیست، شکی نیست چراکه این بحث تابع شرایط عمومی اختصاصی کشور است و باید به امکانات دولت بر گردیم اما نکته اساسیتر این است که ملاک زمان با پرتاب اصلا قیاس درستی نیست یعنی اینکه بگوییم سه سال یکبار یا یک ساعت یکبار پرتاب کردهایم درست نیست بلکه باید ما هدفی از پرتابها فضایی داشته باشیم بطورر مثال مهمترین ماهوارههایی که اکنون به فضا پرتاب میشوند ماهوارههای مخابراتی است که در مدار ژئو قرار میگیرد که 36هزار کیلومتر از زمین فاصله دارد و عمر متوسط این ماهوارهها 15 سال است و کشور ما در حال حاضر فقط به یک عدد از این ماهوارهها نیازمند است و حداکثر باید در بلند مدت دوتا ماهواره برای کار مخابراتی در مدار ژئو باید قرار بدهیم و این به این معنی است که اگر امروز یک ماهواره پرتاب کردیم تا 15 سال آینده دیگر نیازی به این پرتاب نداریم.
محسن مقصودی گفت: اینکه ما بخواهیم به ماهواره ژئو برسیم باید دهها پرتاب انجام بدهیم.
دکتر علیاکبر گلرو گفت: برنامه فضایی کشور شامل دو برنامه ده ساله است که یک برنامه ده ساله از سال 85تا 94 است و یک برنامه دیگر از 95 تا 1404 است و مسیری که این برنامههای فضایی بایدانجام بشود مشخص است؛ در برنامه ده ساله اول هدف ما تمر کز بر ورود کشور به باشگاه صاحبان چرخه کامل فضایی از طراحی تا پرتاب سامانههای فضایی و اثبات توانمندی کشور در این زمینه بوده است و الان به جرات میگویم که به این هدف رسیدهایم.